*** “วาทะธรรมท่านธรรมกะ” ***
“ ถ้าเราพูดดีๆ กะใครไม่เป็น
เราก็อย่าเอาคำพูดร้ายๆ ของเรา
ไปทำลายผู้คน ที่เขาพูดกันดีๆ “
หวัดดียามเช้า….ณ.ขุนน้ำนางนอน
“ ท้องฟ้ามองดูสวยงาม
เอาตาคว้าความสวยงามซิ
อย่าโง่เอามือเข้าไปไขว่คว้า “
“ มือที่กำหินแล้วบีบแรงๆ มือย่อมเจ็บปวด
ใจที่แกร่งดังหิน ใครขืนมาบีบเข้า เขาย่อมเจ็บปวดใจ ใช่เราทุรนทุราย ”
“การให้อภัย เหมือนดั่งสายใยแห่งฝนที่กระจาย ชุ่มฉ่ำไปทั่วทั้งฟ้า
การเครียดแค้นอาฆาต เหมือนน้ำป่าขุ่นคลักถาโถม ไม่มีประโยชน์ต่อตนและสิ่งใดๆ ”
” รู้ตัวว่าตนนั้นแก่ ย่อมดีกว่าแก่ แต่ไม่รู้ตัว ”
” กิเลส..ดับไม่ได้ แต่เราเข้าใจมันได้ และอยู่ร่วมกับมันได้”
” ทุกข์…ไม่ได้มีไว้แก้ เราแค่สาวผลไปหาเหตุ และเข้าใจว่ามันเป็นธรรมชาติปัจจัยของมันเช่นนี้ ”
” สมุทัย ไม่ใช่ตัวทุกข์ แต่เป็นหนทางที่จะทำให้เกิดทุกข์ หากเดินผิดทาง”
” ตัณหาที่ผุดขึ้นมาไม่รู้จบ เป็นเหตุแห่งมรรคและสมุทัย ”
” โรงเรียนชั้นดี คือการได้เผชิญทุกข์ และใช้กำลังปัญญา หาทางออกไปจากมัน
การออกไปจากมันระดับเกียรตินิยมคือ ยอมรับไปกับมัน ว่าเรา..ออกจากทุกข์ไม่ได้ ตราบใดที่ยังมีตัณหา
ตัณหาก็ออกไปจากมันไม่ได้ ตราบใดที่ยังมีเวทนา
เวทนาก็ออกไปจากมันไม่ได้ ตราบใดที่ยังมีผัสสะ
ผัสสะก็ออกไปจากมันไม่ได้ ตราบใดที่ยังมี ตา หู ลิ้น จมูก กาย ใจ
เรา..หัดเรียนรู้และยอมรับมันก่อน ว่ามันมีเหตุปัจจัย
อย่าเที่ยวไปตะโกนตัดสินใจ สอนใครว่าตนนั้นพ้นทุกข์ ”
พระธรรมเทศนา วันที่ 27 สิงหาคม 2562
โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง